Als en volleerd balletdanser zie ik mijn opa de passen aangeven die oma volgt. Ze lachen beiden, het geluk straalt van hun gezicht af.
Begeleid door de zachte wind die de wolken hen laten dwalen, draaien zij hun passen op de witte wonderen in de hemel. Ik kijk vanaf mijn strandstoel naar boven. Naar hen die ik zo mis. Mijn fantasie gaat op de loop. Op de muziek van de iPhone zie ik op de wolken de mensen die ik mis innig en met veel plezier en genoegen samen dansen, ik zie mijn andere oma, moemoe en hem meekijken en genieten en ik?
Ik geniet mee. Dromend over de wolken boven mij zie ik allerlei figuren die hen begeleiden met geklap en gezang en zij dansen mee, of kijk mijn andere oma die gaat maar heupwiegen, dansen was nooit haar sterkste kant, denk ik.
Wat haal je toch veel uit een wolkenpartij, zomaar aangeboden op een trip door nergensland midden op het strand en genietend van het geruis van de zee op de achtergrond, de bruisende golven veroorzaakt door de zachte wind die laten weten dat ook de zee weer bezig is om het leven terug op te pakken. Ook zij wordt wakker uit de winterslaap.
De heldere blauwe plekken tussen de pakken witte wolken zijn het ballroomlicht in mijn verbeelding. Blijvend kijkend naar de mensen die ik zo mis, ik hoor hen lachen ik hoor hen schateren, ze zijn nog immer even lief na al die jaren. Het straalt er vanaf.
Het pak met wolken vervormd door de wind, ik zie ze niet meer. Wat wil je zien in een pak met wolken? Van alles wat jou fantasie jou maar ingeeft.
Maar mijn fantasie hield op bij die drie minuten van intens geluk toen ik even mijn ander oma en moemoe en hem zag, toen ik even mijn oma en opa hun dansje zag doen. Bedankt lieverds en geniet van elkaar daarboven, dans op de wolken zweef door de wind, laat af en toe even wat horen zodat ik jullie weer vind.
Ik hou van de wolken omdat ik daarin dingen wil zien die ik niet kan tekenen, zij zitten in mijn hart., Het vergeten is niet vergeten, het houden van is nog steeds houden van, het missen is nog steeds missen. Maar die zonnige half bewolkte dag in nergensland even op het strand waren drie minuten genieten van de Tango van het Gemis.