Er zijn tegenwoordig steeds meer mensen biseksueel, als je de verhalen moet geloven. Na de androgyne periode, eind jaren ’80 tot pakweg 1994, is dat niet zo verwonderlijk. Geen mens is 100% heteroseksueel. Nu wil ik dat nog wel geloven en misschien is het wel handig om af en toe met enkele van je vriendinnen het bed in te duiken? Als het daar maar bij zou blijven, maar daar zit je nu eens goed fout en al die andere rare zever is echt not my cup of tea.
Zo zijn er bijvoorbeeld steeds meer mensen geïnteresseerd in SM en bondage. Lekker je partner afranselen met een zweep of afgeranseld worden. Lekker dominant zijn of liever onderdanig zijn. Ongetwijfeld valt dit te verklaren uit het feit dat mensen met hoge functies niet altijd de dominerende partij willen zijn en dat er veel vrouwen zijn die wel eens ouderwets gedomineerd willen worden door een man of er zelfs toe gedwongen worden. Want die mannen vandaag de dag zijn door ons zo gevoelig en schattig gemaakt dat er sommigen al wel eens uit de band willen springen. Ik word al bang als ik met mijn kleding blijf haken, dus om nu vastgebonden en geblinddoekt in een bed afgeranseld te worden en met tepelklemmen bewerkt te worden, nee dank je…
Verder raken de parenclubs steeds meer geaccepteerd. Als je relatie in een sleur zit, dan ga je gezellig naar de parenclub. De dresscode is eenvoudig: ondergoed en het liefst een fikse bierbuik, hangborsten en veel te dikke heupen. Daarna ga je met een hele groep naar een speciaal kamertje en kan je met iemand anders dan je partner aan de slag. De golvende en blubberende lichamen werken zich een weg naar een spannend hoogtepunt bij een vreemde. Ik vrees dat ik vooralsnog te slank ben om mee te doen.
Een stapje verder gaat de parkingseks. Mensen spreken af langs de snelweg op een parkeerterrein of een afgelegen landgoed. Wildvreemden gaan vervolgens als beesten tekeer. Om de kick te vergroten maakt men foto’s of video-opnamen. Lekker hoor, als een respectabele dame zich door vier besnorde taxichauffeurs en metselaars van alle kanten laat pakken. Of nette heer die met een toiletjuffrouw uit Brussel en een receptioniste uit Knokke aan de rol gaat. Ik durf inmiddels niet meer ’s avonds laat te parkeren langs de snelweg. Het zou als een uitnodiging gezien kunnen worden.
Weer een ander fenomeen is de bukkake, overgewaaid uit Japan. Hier noemen we het behangersseks. Een vrouw gaat op de grond zitten en enkele mannen bevredigen zichzelf om vervolgens hun zaad over haar heen te lozen. Het geeft het effect van behangerslijm, zogezegd. Het zal ongetwijfeld heerlijk zijn, maar persoonlijk prefereer ik kale muren boven behang.
Om over andere excessen nog maar te zwijgen. Mensen die dieren laten meegenieten, aan poep- en plasseks doen. Ik moet er allemaal niet aan denken. Ik vind het leuk om gewoon met degene van wie ik hou passionele tijden de beleven, het liefst privé achter gesloten deuren. Geen moeilijk gedoe, geen gezever achteraf, gewoon leuk. Dat is tegenwoordig echter uit de tijd, zo lijkt het. Maar misschien ben ik wel een preutse doos, als je al van je moeder moet horen dat een toilet eerder benut wordt voor seksuele escapades dan voor een “diepgaand” gesprek. In de tijd van onze grootouders zong men een liedje, getiteld “Seks, seks, ook zoiets geks”. Dat ging over gewone seks. Nooit gedacht dat zoveel jaren later de tekst weer actueel zou worden.