We weten 't allemaal, 't is er een bende 't is er te eng, en te vijandig en te vol
het is in hoofdzaak grote rotzooi en ellende op onze groene, blauwe, grijze, grauwe bol
't is haat en nijd, elkaar de pas afsnijden en door de steden raast een 'rücksichtlos' geweld maar of we vloeken, vechten, vallen, lachen, lijden er staan altijd weer boterbloemen in het veld
er zijn nog immer die momenten van vervoering al lijkt dat bolletje nòg zo negatief tussen de puinhoop schemert altijd de ontroering van mensen die nog zachtjes zeggen: 'k heb je lief