De afwezigheid van je nachtelijke smsjes, dronken telefoontjes en diepgaande of zeer hilarische gesprekken gaven mij een verontrustend gevoel. Een gemis dat alsmaar groter werd. Uiteindelijk kreeg ik een foutmelding van een mail die ik je stuurde en na vlug onderzoek bleek dat het logisch was dat ik alles weer terug kreeg want je was te ziek om te antwoorden.
Grote verbazing, shock, verdriet. Ineens een intens grote pijnsteek door mijn hart. Zo onverwacht, zo plotseling, zomaar verdwenen uit deze wereld, zomaar verdwenen uit mijn leven. Maar voor altijd nog in herinnering. De wereld mag je misschien vergeten, maar mijn hart vergeet je nooit ook al doet het nu zo vreselijk pijn.
Ik weet niet meer waar we elkaar leerde kennen, maar weet nog wel hoe en waarom. Uit nieuwsgierigheid, koppigheid en impulsiviteit. Dingen waarvan we beide zoveel bezaten en dus kon het niet anders dat we elkaar zouden zien. Meteen het gevoel van vertrouwen. Gevoel van rust, begrip en herkenning. Dezelfde vreemde gedachtes waar we soms gek van werden. Dezelfde droge en morbide humor waar we soms buikpijn van kregen. Hetzelfde talent om gevoel om te toveren in prachtige woorden.
We leken zoveel op elkaar, maar toch ben jij nu daar en ik hier. Ik kan weg lopen en weer terug komen. Jij liep weg en kwam niet meer terug, weg van alles en iedereen ook al wilde je zo graag bij ons blijven. Ik hield van de inhoud van je hoofd, maar kon het helaas niet altijd lezen. Niet zo vaak als ik gewild zou hebben. Anders had ik je nooit laten gaan voor geen goud, miljoen of mijn leven
Als je vanuit de hemel naar me kijkt, zie je dan mijn middelvinger en mijn tranen. Mijn vinger, omdat ik boos ben dat je zomaar weg bent. Mijn tranen, omdat ik geen afscheid heb kunnen nemen. Omdat ik er pas zo laat achter kom dat je weg bent. Omdat ik niet kan begrijpen waarom juist jij. Omdat ik je veel te weinig heb gezien en nog zoveel met je had willen doen. Omdat ik je nooit wilde verliezen en omdat ik je zo vreselijk mis.
Je leerde mij te lachen om Family Guy. Je leerde mij dat Martini Bianco erg lekker was en dat vrienden kunnen slapen zonder intimiteit, maar dat het evengoed nog heerlijk kan zijn. Je leerde me dat honden liever zijn dan mensen, maar dat vrienden de meest lieve dieren zijn. Je leerde mij te vallen op de dansvloer. Je leerde mij weer op te staan als ik het even niet meer zag zitten. Je leerde mij het verleden achter te laten en niet meer terug te kijken. Je leerde mij dat ik soms best de mensheid mag haten zolang ik maar af en toe van een mens hield.
Ik leerde van je te houden als mede lotgenoot van deze hel genaamd aarde. Ik leerde dat vriendschap wel bestaat en afstand en tijd kan overbruggen. Dat vertrouwen wel bestaat zolang je er maar in gelooft en de juiste mensen in je armen sluit. Ik leerde te leven met mijn ogen dicht want zodra je ze open doet dan heb je er geen zin meer in. Ik snap misschien wel waarom je je ogen opende, maar ik kan het moeilijk accepteren dat je je ogen nu voorgoed gesloten hebt.
Ik mis je helende woorden, soms diepzinnig, intelligent of humorvol, die me altijd lieten denken, lieten huilen of lieten lachen. Het is nu moeilijk om te lachen, maar makkelijk om te huilen. Het denken gaat maar door zoals altijd. Ik weet dat je liever zou willen dat ik zou blijven lachen en dat ik wel gewoon koppig door zou blijven gaan met schrijven, met denken, met lachen en vooral met leven.
Maar nu is het ’s nachts zo stil zonder jouw woorden. Er is weinig over om nog te kunnen blijven lachen zonder jouw geweldig gevoel voor humor zoals niemand dat had. Het boek wat ik ooit van je kreeg is nu zo leeg, zonder jouw mooie gekrabbel. Mocht ikzelf ooit nog een boek schrijven dan draag ik hem op aan jou want ondanks je bescheidenheid schreef je vaak als mij en zou jij eigenlijk ook moeten worden herinnerd in een boek. Tot die tijd sluit ik je op in mijn hart zodat ik onder al die tranen toch nog je warmte voel.
Tot op de dag dat ik ook mijn ogen voorgoed sluit en jou weer eindelijk kan zien, drink ik elke martini met de gedachte aan jou en koop ik de hele collectie van family guy. Het maakt niet uit hoeveel of wat voor mensen ik nog in mijn leven tegen kom. You stay my favourite one!
Tot weerziens my sweet angel. Safe some martini for me in heaven ;)