”People who annoy you” luidde de vraag in Wheel of Fortune in een aflevering van Southpark. “N . G G E R S” stond er al op het bord. De onfortuinlijke kandidaat vulde een I in op de plaats van de ontbrekende letter. En de pleuris brak uit in multicultureel Southpark. Voor het goede antwoord, en de lieve vrede, had hij een A moeten gebruiken.
Er is anderhalve week verstreken sinds wereldleider Obama overging tot executie van terroristenleider Osama. Veelvuldig kwamen beiden de laatste tijd in het nieuws met, gezien hun sterk gelijkende namen, de onvermijdelijke letterwisseling en persoonsverwarring. Obama werd Osama, Osama Obama, en verse vica. Een toevalstreffer. Of toch niet helemaal?
Van 9-11, 10 jaar geleden, staan de gruwelbeelden op mijn netvlies gebrand. De verwoesting, het leed… en de juichende menigten in menig moslimland. Het was stuitend om te zien hoe grote groepen mensen deze daad van Osama bejubelden. Hoe zij feestvierden bij het nieuws. Kon het nog walgelijker?
De Verenigde Staten veroordeelden deze terroristische daad en zwoeren de schuldigen op te sporen. Zij wraakten de bijna drieduizend doden door in Irak en Afghanistan dood en verderf te zaaien. In het kader van terrorismebestrijding deden de bondgenoten braaf mee aan deze terreur. Tien jaar, twee geruïneerde landen en duizenden burgerslachtoffers verder is het belangrijkste doelwit niet meer. Alle terroristen mogen een plekje opschuiven op de hitlist.
Ook nu is er een stortvloed aan beelden, al zit er weinig tussen dat echte indruk maakt… behalve de juichende menigten in menige Amerikaanse staat. Het is stuitend om te zien hoe grote groepen mensen deze daad van Obama bejubelen. Hoe zij feestvieren bij het nieuws. Erger nog, hoe zij de nagedachtenis aan alle slachtoffers bezoedelen door de dood van Osama tot entertainment te maken en er munt uit te slaan: beeldjes, t-shirts, zelfs een computerspel waarin de executie van Osama nog eens dunnetjes kan worden overgedaan. Het kon dus inderdaad walgelijker.
Zijn de verschillen tussen Obama en Osama en wat zij vertegenwoordigen echt zo groot als men wil geloven? Osama vertegenwoordigt een groep mensen die de wereld haar gedachtegoed wil opleggen, die geweld niet schuwt om haar doelen te bereiken en die duizenden doden op haar geweten heeft. Obama ook. Obama heeft nobele bedoelingen, vecht voor de vrijheid van zijn volk en kan zijn handelen legitimeren. Osama eveneens. Slechts twee noemenswaardige verschillen kan ik ontwaren: in het geval van Obama gebeurt alles op een veel grotere schaal dan bij Osama, en Obama ‘is er één van ons’.
Als men alle reden heeft om Osama tot het gezicht van het Kwaad te bestempelen, wat maakt dat Obama dan? Kun je de daden van de één veroordelen en diezelfde daden van de ander bejubelen? Zij die alleen zwartwit kunnen denken, schenken de wereld een kleurloze toekomst. Ook dat hebben de fanatieke aanhangers van beiden dan met elkaar gemeen. Voor mij vallen zij daarmee in dezelfde categorie: People who annoy you.